Page 133 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20D3D5CDD4C1CAD4C9CACF20D4C7D320C5CBCBC7CDC9CAC7D320C3CBD9D3D3C1D32E646F63>
P. 133

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:  Από  τις αντωνυµίες εισάγουν δευτερεύουσες προτάσεις µόνο:
                               α. οι αναφορικές ( ονοµατικές αναφορικές δευτερεύουσες προτάσεις )
                                                π. χ. Παίρνεις όσα δίνεις.

                                                ( επιρρηµατικές αναφορικές δευτερεύουσες προτάσεις )
                                                π. χ. Τακτοποίησέ τα , όπως νοµίζεις.

                               β. οι ερωτηµατικές ( ευθείες ερωτηµατικές προτάσεις )
                                                 π. χ. Ποιος χτυπάει την πόρτα;
                                                ( πλάγιες ερωτηµατικές προτάσεις )

                                                 π. χ. Με ρώτησε ποιος είµαι.


               Ε. Τα ρήµατα

                  Σηµασία στη σύνταξη των ρηµάτων δεν έχει τόσο η φωνή τους ( ενεργητική ή παθητική ),
                  όσο η διάθεσή τους ( ενεργητικά, παθητικά, µέσα, ουδέτερα ) και η σηµασία τους.
                  Έτσι:
                  α.   αν η ενέργεια τους µεταβαίνει, ανεξάρτητα από φωνή, δέχονται αντικείµενο:
                       π. χ.   Μεταφέρω τις αποσκευές.       ( ενεργητική φωνή )
                               Αποδέχοµαι τη συµφωνία.       ( παθητική φωνή )
                  β.   αν είναι συνδετικά, ανεξάρτητα από φωνή, δέχονται κατηγορούµενο:

                       π. χ.    Εγώ υπηρετώ (ως) δάσκαλος.    ( ενεργητική φωνή )
                               Εγώ αποδεικνύοµαι τίµιος.     ( παθητική φωνή )
                  γ.   αν είναι αµετάβατα (ανεξάρτητα από φωνή), δέχονται µόνο υποκείµενο:
                       π. χ.   Ο ήλιος λάµπει.                ( ενεργητική φωνή )

                               Η Κλεοπάτρα λούζεται.          (παθητική φωνή )
                  δ.   αν είναι απρόσωπα, απαιτούν απρόσωπη σύνταξη:
                      π. χ.    Είναι αδύνατο να σας επισκεφτώ.
                  ε.   αν σηµαίνουν γνώση, αίσθηση µάθηση, εξαρτούν ειδική πρόταση:
                       π. χ.    Μαθαίνω ότι προοδεύεις.

                   στ.   αν δηλώνουν φόβο, εξαρτούν ενδοιαστικές προτάσεις:
                      π. χ.    Φοβούµαι µήπως αποτύχω.
                  ζ.   αν δηλώνουν κίνηση, εξαρτούν τελικές προτάσεις:
                      π. χ.     Ήρθε, για να διαβάσουµε.

                  η.  αν δηλώνουν απορία, εξαρτούν πλάγιες ερωτηµατικές:
                      π. χ.    ∆εν καταλαβαίνω γιατί θύµωσες.

                  Γενικότερα  κάθε  ρήµα  απαιτεί  τη  δική  του  σύνταξη.  Μας  διευκολύνει  η  κατάταξή  τους  σε
                  κατηγορίες, όπως στα προηγούµενα παραδείγµατα.





                                                           133
   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138