Page 136 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20D3D5CDD4C1CAD4C9CACF20D4C7D320C5CBCBC7CDC9CAC7D320C3CBD9D3D3C1D32E646F63>

δ. υποθετική: π. χ. Κερδίζοντας το λαχείο, θα πάω διακοπές.

Η µετοχή: κερδίζοντας είναι υποθετική και ισοδυναµεί µε αντί-
στοιχη υποθετική πρόταση:
π. χ. Αν κερδίσω το λαχείο, θα πάω διακοπές.

ε. εναντιωµατική: π. χ. Ακόµα και διώχνοντάς µας δε θα φύγουµε.

Η µετοχή: διώχνοντας είναι εναντιωµατική - συνοδεύεται από το:
«ακόµα και», και ισοδυναµεί µε αντίστοιχη εναντιωµατική πρόταση:
π. χ. Ακόµα και αν µας διώξεις, δε θα φύγουµε.

Συνηµµένη και απόλυτη µετοχή του ενεργητικού ενεστώτα.

Για να χαρακτηρίσουµε µια µετοχή συνηµµένη ή απόλυτη, εξετάζουµε αν το υποκείµενο της
µετοχής είναι ίδιο ή διαφορετικό µε το υποκείµενο της πρότασης, στην οποία ανήκει η µετοχή.

α. Αν το υποκείµενο της µετοχής είναι ίδιο, σε σχέση µε το υποκείµενο του ρήµατος της
πρότασης τότε η µετοχή λέγεται συνηµµένη:

π. χ. Ταξιδεύοντας, φτάσαµε.

(Η µετοχή ταξιδεύοντας και το ρήµα φτάσαµε έχουν το ίδιο(εννοούµενο) υποκείµενο: εµείς.)

β. Αν το υποκείµενο της µετοχής είναι διαφορετικό σε σχέση µε το υποκείµενο του
ρήµατος της πρότασης, τότε η µετοχή λέγεται απόλυτη:

π. χ. Ξηµερώνοντας θα φύγουµε.

(Η µετοχή Ξηµερώνοντας έχει (εννοούµενο) υποκείµενο: η µέρα, ενώ το ρήµα φύγουµε
έχει (εννοούµενο) υποκείµενο: εµείς.)

Ως απόλυτες µετοχές παρέµειναν µερικές εκφράσεις από τον αρχαίο ελληνικό λόγο σε
γενική πτώση:
π. χ. α. Καλώς εχόντων των πραγµάτων, θα σας επισκεφτώ.
(Η µετοχή εχόντων έχει υποκείµενο: των πραγµάτων, ενώ το ρήµα επισκεφτώ

έχει (εννοούµενο) υποκείµενο: εγώ.)
β. Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, θα έλθω.
(Η µετοχή θέλοντος έχει υποκείµενο: Θεού, και η άλλη µετοχή επιτρέποντος έχει
υποκείµενο: καιρού, ενώ το ρήµα έλθω έχει (εννοούµενο) υποκείµενο: εγώ.)

136