Page 137 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20D3D5CDD4C1CAD4C9CACF20D4C7D320C5CBCBC7CDC9CAC7D320C3CBD9D3D3C1D32E646F63>

Η µετοχή του παθητικού παρακειµένου: -(σ)µένος και -(η)µένος ή του παθητικού ενεστώτα σε
-ούµενος, - άµενος, -όµενος, ώµενος, -ωµένος µπορεί να χρησιµοποιηθεί ως:

α. Υποκείµενο: π. χ. Οι αποτυχηµένοι προσπαθούν και πάλι.

β. Αντικείµενο: π. χ. Ο διευθυντής πλήρωσε τους εργαζόµενους.
γ. Κατηγορούµενο: π. χ. Οι πελάτες ήταν απογοητευµένοι.
δ. Επιθετικός προσδιορισµός: π. χ. Ζέστανε τα παγωµένα χέρια του.
ε. Κατηγορηµατικός προσδιορισµός: π. χ. Με τρεµάµενα τα χέρια άναψε το καντήλι.

στ. Ετερόπτωτος προσδιορισµός π. χ. Το µίσος των νικηµένων ήταν µεγάλο.
Γενικότερα, η µετοχή του παθητικού ενεστώτα και του παρακειµένου χρησιµοποιείται όπως
κάθε επίθετο.

Ζ. Τα επιρρήµατα

Τα επιρρήµατα χρησιµοποιούνται στη σύνταξη ως επιρρηµατικοί προσδιορισµοί σε ονόµατα,
επίθετα και ρήµατα για να δηλώσουν επιρρηµατικές σχέσεις:
α. τόπου: π. χ. Πουθενά δε βρισκόταν. ( τα τοπικά )
β. χρόνου: π. χ. Πότε θα πάµε θέατρο; ( τα χρονικά )

γ. τρόπου: π. χ. Ταξιδέψαµε άνετα. ( τα τροπικά )
δ. ποσού: π. χ. Προσπάθησε περισσότερο. ( τα ποσοτικά )
ε. βεβαίωσης: π. χ. Βέβαια, συµφωνώ. ( τα βεβαιωτικά )
στ. δισταγµού: π. χ. Ίσως, θα εργαστώ. ( τα διστακτικά )
ζ. άρνησης: π. χ. Όχι βέβαια, δεν θα πάρω. ( τα αρνητικά )

Τα ερωτηµατικά επιρρήµατα, που µπορεί να είναι τοπικά (πού;), χρονικά (πότε;) τροπικά
(πώς;), ποσοτικά ( πόσο; ) εισάγουν:

α. Ευθείες ερωτήσεις: π. χ. Πότε θα γράψουµε;
β. Πλάγιες ερωτήσεις: π. χ. Με ρώτησε πότε θα γράψουµε.

Τα αναφορικά επιρρήµατα, που µπορεί να είναι τοπικά (όπου), χρονικά (όποτε ) τροπικά (όπως)
εισάγουν δευτερεύουσες επιρρηµατικές αναφορικές προτάσεις.
π. χ Πήγαινε όπου θέλεις.
Η. Οι προθέσεις στη σύνταξη συνοδεύουν:

α. ουσιαστικά: Θα πάω στο βιβλιοπωλείο. (εµπρόθετος προσδιορισµός τόπου)
β. αντωνυµίες: Φροντίζω για σένα. (εµπρόθετος προσδιορισµός αναφοράς)
γ. επίθετα: Να συζητάς µε τους νέους. (εµπρόθετος προσδιορισµός της επικοινωνίας)
δ. µετοχές: ∆ώσε προσοχή στα λεγόµενα. (εµπρόθετος προσδιορισµός της αναφοράς)
ε. αριθµητικά: Αξίζεις για δύο. (εµπρόθετος προσδιορισµός αξίας)

Οι προθέσεις πολλές φορές συνοδεύουν ολόκληρες προτάσεις:
α. π. χ. Με όποιον συναναστρέφεσαι, τέτοιος θα γίνεις. ( µε και αναφορική πρόταση)
β. π. χ. ∆ιάβασε, χωρίς να µιλάς. ( χωρίς και βουλητική πρόταση )

137