Page 13 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20D3D5CDD4C1CAD4C9CACF20D4C7D320C5CBCBC7CDC9CAC7D320C3CBD9D3D3C1D32E646F63>
P. 13

∆.   Τα είδη των προτάσεων ως προς τους όρους (δοµή).



               Οι προτάσεις, ανάλογα µε τον αριθµό των όρων τους, διακρίνονται σε : α. απλές προτά-
               σεις, β. σύνθετες προτάσεις, γ. επαυξηµένες προτάσεις, δ. ελλειπτικές προτάσεις

                              1 . Α π λ έ ς     π ρ ο τ ά σ ε ι ς


                 Απλές  προτάσεις  λέγονται  οι  προτάσεις  στις         παραδείγµατα
                 οποίες υπάρχουν µόνο οι κύριοι όροι.
                   Οι κύριοι όροι είναι:                                 Οι µαθητές έτρεχαν.
                                                                         Ο Ηρακλής είναι πρωταθλητής.
                 α. Το υποκείµενο, δηλαδή οι λέξεις ή η λέξη, που        (αυτός) Είναι κουρασµένος.
                 φανερώνει  για  ποιον  γίνεται  λόγος  µέσα  στην       (εσύ) Έλα.
               πρόταση (οι µαθητές, ο Ηρακλής, (αυτός), (εσύ)).

                 β.  Το  κατηγόρηµα,  δηλαδή  οι  λέξεις  ή  η  λέξη,  η   (*Το  υποκείµενο  εννοείται  εύ-
                 οποία  φανερώνει  εκείνο  που  λέγεται  µέσα  στην      κολα  από  την  κατάληξη  του
                 πρόταση για το υποκείµενο (έτρεχαν, είναι πρωτα-        ρήµατος.)
                 θλητής, είναι κουρασµένος, έλα).


                    Το  υποκείµενο

               • Το υποκείµενο το βρίσκουµε, αν απαντήσουµε στην ερώτηση: ποιος; ποια; ποιο; ποιοι;
                 ποιες; ποια;
               • Το υποκείµενο µπορεί να είναι ουσιαστικό (άναρθρο ή έναρθρο), αντωνυµία, ουσια-
                  στικοποιηµένο επίθετο,   καθώς και κάθε άλλη λέξη, οµάδα λέξεων ή πρόταση µε το
                  άρθρο, όταν παίρνουν τη θέση ουσιαστικού.
               • Το υποκείµενο µπαίνει σε πτώση ονοµαστική.

               παραδείγµατα

               Ο ποιητής απαγγέλλει.                 (ουσιαστικό)
               Αυτός είναι εξυπνότερος.              (αντωνυµία)
               Οι νεαροί παίζουν.                    (ουσιαστικοποιηµένο επίθετο)
               Το αύριο είναι αβέβαιο.               (άρθρο + επίρρηµα)
               Το πήγαινε έλα µε κούρασε.            (άρθρο + ρήµα)
               Το και είναι σύνδεσµος.               (άρθρο + σύνδεσµος)
               Επιτρέπεται το τραγούδι.              (ουσιαστικό)
               Επιτρέπεται να τραγουδάτε.            (δευτερεύουσα πρόταση)
               Ο θάνατός του µε λύπησε.              (ουσιαστικό)
               Το ότι πέθανε µε λύπησε.              (άρθρο + δευτερεύουσα πρόταση)

               *Όταν το υποκείµενο είναι πρώτου ή δεύτερου προσώπου, (η αντωνυµία εγώ, εσύ, εµείς,
                 εσείς) συνήθως παραλείπεται.

                 παραδείγµατα

                 Γράφεις;                (υποκείµενο (ποιος;): εννοείται εσύ)
                 Θα έρθουµε.             (υποκείµενο (ποιοι; ): εννοείται εµείς)

                 Όταν θέλουµε να το αντιδιαστείλουµε από άλλο ή να το τονίσουµε τότε µπαίνει.

               παράδειγµα

                 Εγώ σας φωνάζω κι εσείς δεν ακούτε.
                                                           13
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18