Page 154 - ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ
P. 154
η
Γ΄ Τεύχος 2 Ενότητα
Του κόσµου το ψωµί
1. Τα εισαγωγικά (« ») και η διπλή τελεία ( : )
Τα εισαγωγικά (« ») και η διπλή τελεία ( : ) είναι ένα από τα 11 σηµεία στίξης (τελεία
άνω τελεία, κόµµα, ερωτηµατικό, θαυµαστικό, διπλή τελεία, παρένθεση, αποσιωπητικά,
παύλα, διπλή παύλα, εισαγωγικά).
Με τα εισαγωγικά: ▲ κλείνουµε τα λόγια άλλου προσώπου, όπως ακριβώς τα είπε,
Η γιαγιά µού είπε: « Εγώ δε θα φύγω » .
▲ κλείνουµε τα λόγια που έχουν λεχθεί από άλλους,
Οι Έλληνες είπαν: « Ελευθερία ή Θάνατος » .
▲ τίτλους βιβλίων, θεατρικών έργων … κ.ά.,
Τα αγαπηµένα µου βιβλία είναι η « Ιλιάδα » και η « Οδύσσεια » .
Στην Επίδαυρο παίχτηκε η « Ηλέκτρα » του Σοφοκλέους.
▲ λέξεις ή φράσεις που δεν ανήκουν στη συνηθισµένη γλώσσα,
Στα Επτάνησα η µπουκιά λέγεται « µπουκουνιά » .
▲ παροιµιακές φράσεις ή γνωµικά.
« Όταν λείπει το ψωµί, η µέρα γίνεται διπλή » .
Η παροιµία λέει: « Των φρονίµων τα παιδιά πριν πεινάσουν µαγειρεύουν » .
☞ Πριν από τα εισαγωγικά ( « » ) σηµειώνουµε διπλή τελεία ( : ) και αφού κλείσουν
τα εισαγωγικά, έξω από αυτά, βάζουµε τελεία ( . ).
Ο γιατρός είπε: « ∆ε θα αντέξει για πολύ ακόµη » .
☞ Η τελεία µπαίνει µέσα στα εισαγωγικά µόνο όταν ανήκει σ’ αυτόν που µιλάει µέσα.
« ∆ε θα αντέξει », είπε ο γιατρός, « για πολύ ακόµη. »
☞ Το κόµµα το σηµειώνουµε πάντα έξω από τα εισαγωγικά.
« Θα πείτε το ψωµί ψωµάκι », είπε ο παππούς.
∆ιπλή τελεία (:) σηµειώνουµε :
▲ µπροστά από λόγια που αναφέρονται κατά λέξη (βλέπε παραπάνω),
▲ µπροστά από παροιµίες και γνωµικά (βλέπε παραπάνω),
και στις παρακάτω περιπτώσεις:
▲ όταν κάνουµε απαρίθµηση,
Οι µεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας είναι: η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και ο Πειραιάς.
▲ όταν δείχνουµε ένα αποτέλεσµα, ένα επακόλουθο.
Έκανε καλά τη δουλειά του. Και το αποτέλεσµα: δεν άκουσε ούτε ένα ευχαριστώ.
154